Η ακινητοποίηση του κινητήρα, που μερικές φορές ονομάζεται "ασφυξία" στα μηχανήματα, είναι ένα κοινό πρόβλημα στη σύγχρονη λειτουργία του κινητήρα.Οι ιδιοκτήτες ανησυχούν όταν τα μηχανήματά τους συμπεριφέρονται άσχημα, χάνουν ισχύ ή λειτουργούν ακανόνιστα, αλλά μερικές φορές το πρόβλημα διαγιγνώσκεται λανθασμένα.Εδώ ακολουθεί μια περίληψη πρακτικών οδηγιών (από την εμπειρία, όχι από την τυπική θεωρία) σχετικά με τον τρόπο ανίχνευσης της στάσιμης λειτουργίας του κινητήρα.

I. Κατανοηση της αδρανούς λειτουργίας του κινητήρα, της υψηλής αδρανής λειτουργίας και της ονομαστικής ταχύτητας

1. Σε κατάσταση αδρανοποίησης (ταχύτητα αδρανοποίησης)

   • Όλοι οι κινητήρες, συμπεριλαμβανομένων των κινητήρων οχημάτων, έχουν ταχύτητα αδρανής λειτουργίας, η οποία ορίζεται ως ο κινητήρας που λειτουργεί χωρίς φορτίο.

   • Η “υψηλή αδρανής λειτουργία” και η “χαμηλή αδρανής λειτουργία” αποτελούν διακρίσεις· δεν υπάρχει έννοια “σταθερή ταχύτητα” εκτός αδρανής λειτουργίας.

2. Κατηγορία ταχύτητας

   • Αυτή είναι η μέγιστη ταχύτητα του κινητήρα με κανονικό φορτίο.

   • Η αναλογία μεταξύ της υψηλής ταχύτητας αδρανοποίησης και της ονομαστικής ταχύτητας ονομάζεταιδιακυβέρνησης.

   • Η αναλογία μεταξύ της πραγματικής ταχύτητας του κινητήρα και της ονομαστικής ταχύτητας καθορίζει εάν ο κινητήρας είναι σε ακινητοποίηση.

3. Τυπική ανοχή

   • Συνήθως, οι κινητήρες έχουν 10 ̇ 15% επιτρεπόμενη ̇ απώλεια ταχύτητας ̇ σε κανονική λειτουργία.

   • Για παράδειγμα, ένας κινητήρας με υψηλή ελεύθερη κίνηση 1980 σ.μ. και ονομαστική ταχύτητα 1800 σ.μ. έχει εύρος κανονικού ρυθμιστή 10%.

     • Εάν με πλήρη ταχύτητα ο κινητήρας φτάνει τουλάχιστον τις 1750 στροφές/min, θεωρείται φυσιολογικός.

     • Αν η ταχύτητα του κινητήρα πέσει κάτω από αυτό, μπορεί να υποδηλώνει καθυστέρηση.

ΙΙ. Ειδικές περιπτώσεις σχεδιασμού κινητήρα

• Ορισμένες μάρκες διατηρούν υψηλή αδρανή λειτουργία ίση με τη ονομαστική ταχύτητα χρησιμοποιώντας έλεγχο λογισμικού.

  • Αυτό εμποδίζει τον κινητήρα να σταματήσει σε χαμηλή ταχύτητα, αλλά μειώνει την ταχύτητα λειτουργίας της μηχανής ως κρυμμένο συμβιβασμό.

• Οι κατασκευαστές αρχικού εξοπλισμού (OEM) δοκιμάζουν συνήθως τους κινητήρες με πλήρη ταχύτητα και ονομαστική ισχύ, όχι με μερικό φορτίο, γι' αυτό και δεν συνιστάται η λειτουργία με χαμηλό ταχύτητα, ειδικά σε κινητήρες με τουρμποφόρτιση.

  • Σε χαμηλό γκάζι, οι τουρμποσυμπιεστές δεν λειτουργούν, μόνο οι μηχανικοί υπερσυμπιεστές θα μπορούσαν να λειτουργήσουν.

ΙΙΙ. Καθορισμός της ακινητοποίησης του κινητήρα

1. Μέτρηση της μέγιστης ταχύτητας του γκάζι

   • Χρησιμοποιήστε την πινακίδα δεδομένων του κινητήρα για να ελέγξετε τις υψηλές μηχανοκίνητες και ονομαστικές ταχύτητες.

   • Εάν ο κινητήρας δεν μπορεί να επιτύχει τις αναμενόμενες στροφές ανά λεπτό με πλήρη ταχύτητα, μπορεί να έχει καθυστερήσει.

2. Σύγκριση επιδόσεων υπό φορτίο

   • Οι κινητήρες υπό φορτίο που δεν φτάνουν στη ονομαστική ταχύτητα ή παρουσιάζουν δισταγμό/ακατάλληλη λειτουργία, είναι πιθανό να παρουσιάζουν ασφυξία.

3. Ψάξτε για μοτίβα.

   • Ένας κανονικός κινητήρας παρουσιάζει πτώση ταχύτητας περίπου 10 ̇ 15% υπό μεταβαλλόμενο φορτίο.

   • Οτιδήποτε πέρα από αυτό το εύρος μπορεί να υποδηλώνει πρόβλημα με την παροχή καυσίμου ή το σύστημα ένεσης.

IV. Γενικές αιτίες

• Σχεδόν όλα τα προβλήματα στασιμότητας του κινητήραπροβλήματα με το σύστημα καυσίμου.

• Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν: μειωμένη επιτάχυνση, μαύρος καπνός, ή σπρωξίματα του κινητήρα κάτω από φορτίο.

Σύνοψη:

• Για την ανίχνευση της ακινησίας του κινητήρα, συγκρίνετε την πραγματική ταχύτητα του κινητήρα υπό φορτίο και πλήρη ταχύτητα με τις ονομαστικές προδιαγραφές.

• Κατανοήστε τις μηχανοκίνητες, τις υψηλές μηχανοκίνητες και τις ονομαστικές ταχύτητες για να προσδιορίσετε αν ο κινητήρας "πνίγεται".

• Τα περισσότερα προβλήματα καθυστέρησης στους κινητήρες κατασκευαστικών μηχανών σχετίζονται με το σύστημα καυσίμου.